Takatım yok düşmeye



Takatım yok düşmeye, düşüpte elimden tutan yokmu demeye. 

Sanatım yok sevmeye, sevgimi hayatıma resmetmeye. 

Kuvvetim yok yürümeye ,gözüm kesmiyor zirveye. 

Yokuşlar binmiş yokuşlar üstüne, nefesim durur bedenim başlar titremeye .

Bir adım gitmek öteye ,bin adımmış gibi gelir bu yorgun yüreğe. 

Ey yorgun insan, yüreğinin sesini dinle. İstirahat belki yarın, belki yarındanda yakın cennette. 

İnşaallah temennimiz bu demde...

1 yorum:

{ bırtutamkekik } at: 11 Ekim 2011 09:00 dedi ki...

mest oldumm yazılarınız karşısında:)
takipteyim bundan böyle...
bende sizi beklerim nacizane sayfama...
gönül dolusu muhabbetle...